Η φύση αγαπά την αλήθεια, και η αλήθεια της φύσης διεκδικεί το δικαίωμα να εκτίθεται μόνο σε όσους την ποθούν. Φ. Ντοστογιέφσκι

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

Της Μαριάννας!

Η Αλήθεια & το Ψέμα

Μια φορά και έναν καιρό ήταν κάποτε η Αλήθεια ,ήταν μια πανέμορφη γυναίκα. Όλος ο κόσμος την αγαπούσε και την έβαζε στο σπίτι του. Από την άλλη μεριά, το Ψέμα ένα κακάσχημο τέρας, που μόνο στην όψη του τρόμαζε τους ανθρώπους, αναγκαζόταν να ζει κρυμμένο στις σπηλιές, πάντα έβρισκε τις πόρτες του κόσμου κλειστές για αυτό...

Έτσι λοιπόν αποφάσισε να κηρύξει πόλεμο στην Αλήθεια...


Βρέθηκαν σε ένα ξέφωτο έτοιμοι για Μάχη .. Δέκα μέρες και δέκα νύχτες πάλευαν ασταμάτητα, τα σπαθιά τους έβγαζαν φλόγες, τίποτα δεν σταμάταγε το Ψέμα μέχρι να υπάρξει κάποιος νικητής. Η Αλήθεια πάλευε με όλη της την δύναμη. Η κούραση ήταν χαραγμένη στα πρόσωπα τους , αλλά κανείς νικητής κανείς νικημένος ακόμα.


Κάποια στιγμή βρήκαν το κουράγιο να σηκώσουν και οι δυο τα σπαθιά τους, η ένταση ήταν στο ζενίθ της, ο στόχος ήταν το κεφάλι του αλλουνού.. Τι σύμπτωση όμως...Η Αλήθεια κατάφερε να κόψει το κεφάλι του Ψέματος και το Ψέμα να κόψει το κεφάλι της Αλήθειας...


Για μια στιγμή σιγή... Άρχισαν να ψάχνουν στα τυφλά τα κεφάλια τους. Δυστυχώς όμως η Αλήθεια πήρε το κεφάλι του Ψέματος και το Ψέμα το κεφάλι της Αλήθειας.....

Και από τότε ο κόσμος δυσκολεύεται να τους αναγνωρίσει… Το Ψέμα γίνεται Αλήθεια και η Αλήθεια Ψέμα.....

Ένα όμορφο video για την αλήθεια και το ψέμα φτιαγμένο από μια κοπέλλα.

Του 2ου Γιώργου

Πόοις επίε Γιώγρο ότι τα Αλιγγκά τα μσαάς!

Aoccdrnig to a rscheearch at an Elingsh uinervtisy, it deosn't mttaer in waht oredr the ltteers in a wrod are, the olny iprmoetnt tihng is taht frist and lsat ltteer is at the rghit pclae. The rset can be a toatl mses and you can sitll raed it wouthit porbelm. Tihs is bcuseae we do not raed ervey lteter by it slef but the wrod as a wlohe.

Tου πρώτου Γιώργου (...στη φωτογραφία, για να μην έχουμε παρεξήγηση με τους άλλους δύο)

Ο γέρο Τσερόκι

  Κάποιο βράδυ, ένας παππούς της φυλής των Τσερόκι, έλεγε στον εγγονό του για μια μάχη που γίνεται μέσα μας.

Γιέ μου, "Η μάχη αυτή, γίνεται ανάμεσα σε δυο λύκους: Ο ένας είναι κακός. Είναι θυμός, ζήλεια, θλίψη, λύπη, πλεονεξία, αλαζονεία, μνησικακία, κατωτερότητα, ψευτιά, υπεροψία και εγωισμός".
Ο "άλλος είναι καλός. Είναι χαρά, ειρήνη, αγάπη, ελπίδα, γαλήνη, ταπεινοφροσύνη, καλοσύνη, φιλανθρωπία, κατανόηση, μεγαλοψυχία, αλήθεια, ευσπλαχνία και πίστη".

Ο εγγονός σκέφτηκε για μερικά λεπτά και μετά ρώτησε τον παππού του.
"Και ποιός λύκος νικάει παππού;"

Και ο γέρο Τσερόκι απλά απάντησε : "Αυτός που ταΐζουμε"

Του Μιχάλη:

Ο σοφός ασκητής


Ένας χαλίφης, λίγο πριν πεθάνει, για να αποφασίσει ποιον από τους δύο γιους του θα κάνει χαλίφη, τους φώναξε και τους είπε να πάνε στο κέντρο της ερήμου και να κάνουν έναν αγώνα δρόμου με τις καμήλες τους προς το χαλιφάτο. Τους ανακοίνωσε όμως πως χαλίφης θα γίνει αυτός που η καμήλα του θα τερματίσει δεύτερη!

Πράγματι, οι δυο νέοι έφεραν τις καμήλες τους στην έρημο, αλλά δεν ξεκινούσε κανείς. Πολύ προβληματισμένοι, βλέπουν έναν σοφό ασκητή και σκέφτονται να ρωτήσουν τη γνώμη του για το πως θα λύσουν το πρόβλημά τους.

Ο σοφός άντρας τους ψιθυρίζει κάτι και αμέσως αυτοί καβαλάνε τις καμήλες κι αρχίζουν να τρέχουν προς το χαλιφάτο.
Τι τους είπε ο ασκητής;

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Του Τάσου

Ο Παράδεισος


"Ένας άνδρας, το άλογο και ο σκύλος του περπατούσαν σε ένα δάσος. Καθώς περνούσαν κάτω από ένα δένδρο έπεσε ένας κεραυνός και τους έκανε στάχτη!
Όμως ο άνδρας δεν κατάλαβε ότι είχε εγκαταλείψει αυτόν τον κόσμο και συνέχισε την πορεία του με τα δύο του ζώα. Φαίνεται ότι κάποιες φορές περνάει κάποιος χρόνος μέχρι να συνειδητοποιήσουν οι νεκροί την καινούργια κατάσταση.
Ο δρόμος ήταν πολύ μακρύς και ανέβαιναν σε ένα λόφο. Ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός και αυτοί ίδρωναν και διψούσαν. Σε μια στροφή του δρόμου είδαν μια πανέμορφη μαρμάρινη πύλη, που οδηγούσε σε μια πλατεία στρωμένη με πλάκες από χρυσάφι. Ο διαβάτης κατευθύνθηκε προς τον άνθρωπο που φύλαγε την είσοδο.
- Καλημέρα.
- Καλημέρα.
- Πώς λέγεται αυτό το τόσο όμορφο μέρος;
- Αυτός είναι ο παράδεισος.
- Τι καλά που φτάσαμε στον παράδεισο, γιατί διψάμε.
Του λέει ο φύλακας και του δείχνει την πηγή:
- Μπορείτε, κύριε, να μπείτε και να πιείτε όσο νερό θέλετε.
- Το άλογο και ο σκύλος μου διψούν επίσης.
- Λυπάμαι πολύ, αλλά εδώ απαγορεύεται η είσοδος στα ζώα.
Ο άνδρας αρνήθηκε με μεγάλη δυσκολία, μια και διψούσε πολύ, αλλά δεν ήθελε να πιει μόνο αυτός. Ευχαρίστησε τον φύλακα και συνέχισε την πορεία του.
Αφού περπάτησαν για αρκετή ώρα στην ανηφοριά, εξαντλημένοι πλέον και οι τρεις έφτασαν σε ένα άλλο μέρος, η είσοδος του οποίου ξεχώριζε από μια παλιά πόρτα περικυκλωμένη από δέντρα. Στη σκιά ενός δέντρου καθόταν ένας άνδρας και είχε το κεφάλι του καλυμμένο με ένα καπέλο. Μάλλον κοιμόταν. Λέει ο διαβάτης:
- Καλημέρα.
Ο άνδρας έγνεψε ως απάντηση με το κεφάλι του.
- Διψάμε πολύ το άλογό μου, ο σκύλος μου κι εγώ.
Λέει ο άνδρας δείχνοντας το μέρος:
- Υπάρχει πηγή ανάμεσα σε εκείνα τα βράχια. Μπορείτε να πιείτε όσο νερό θέλετε.
Ο άνδρας, το άλογο και ο σκύλος του πήγαν στην πηγή και έσβησαν τη δίψα τους. Ο διαβάτης γύρισε πίσω να ευχαριστήσει τον άνδρα.
- Μπορείτε να ξανάρθετε όποτε θέλετε.
- Επί τη ευκαιρία, πώς ονομάζεται αυτό το μέρος;
- Παράδεισος.
- Παράδεισος; Μα ο φύλακας της μαρμάρινης εισόδου μού είπε ότι εκείνο το μέρος ήταν ο παράδεισος.
- Εκείνο δεν ήταν ο παράδεισος, αλλά η κόλαση.
Ο διαβάτης έμεινε σαστισμένος.
- Θα έπρεπε να τους απαγορεύσετε να χρησιμοποιούν το όνομά σας. Αυτή η λάθος πληροφορία μπορεί να προξενήσει μεγάλο μπέρδεμα.
- Σε καμία περίπτωση, στην πραγματικότητα μας κάνουν μεγάλη χάρη, διότι εκεί παραμένουν όλοι όσοι είναι ικανοί να εγκαταλείψουν τους καλύτερους φίλους τους!"
Μπορείς να "κατεβάσεις" αυτή την ιστορία κάνοντας "κλικ" εδώ.
Πάολο Κοέλιο

Τρίτη 13 Ιουλίου 2010

Του Αχιλλέα:

Αχιλλέα, πιστεύω ότι θα σου αρέσει!

Oι εικασίες του Γκόλντμπαχ

Είναι πολύ γνωστή η πρώτη εικασία που διατύπωσε ο Κρίστιαν Γκόλντμπαχ 1690-1764, η οποία σχετίζεται με τους πρώτους αριθμούς.
 Ο Γκόλντμπαχ υποστήριξε οτι κάθε άρτιος αριθμός μεγαλύτερος του 2, μπορεί να γραφεί σαν άθροισμα δύο πρώτων αριθμών. Η απόδειξη της παραπάνω εικασίας ταλανίζει ακόμα και σήμερα τους μαθηματικούς, καθώς παράλληλα οι υπολογιστές επιβεβαιώνουν την εικασία για όλο και μεγαλύτερους αριθμούς. το 1998, η εικασία επιβεβαιώθηκε για αριθμούς μέχρις και της τάξης του 10 στη δεκατητετάρτη.
Η δεύτερη εικασία του Γκόλντμπαχ έγκειται στο ότι κάθε περιττός αριθμός μεγαλύτερος του 6 είναι άθροισμα τριών πρώτων αριθμών. Και αυτή η εικασία παραμένει αναπόδειχτη, αν και επιβεβαιώνεται από ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Τυχόν απόδειξη της πρώτης εικασίας του Γκόλντμπαχ θα αποδείκνυε αμέσως και τη δεύτερη εικασία.
Βάλε λοιπόν τα δυνατά σου!

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Της Εστερίνας.

Το καλό φέρνει μόνο καλό μακροπρόθεσμα...

Σ' ένα χωριό στη Σκοτία, αρχές του 1890. Μια βροχερή και χειμωνιάτικη μέρα, όπως σχεδόν όλες. Ο γεροδεμένος άντρας καταγινόταν στο χωράφι του, προσπαθώντας έτσι να κερδίσει τον επιούσιο για την οικογένειά του.
Ξαφνικά άκουσε μια φωνή να καλεί σε βοήθεια από το γειτονικό βάλτο. Αμέσως ο φτωχός αγρότης παράτησε τα εργαλεία του και έτρεξε προς τα εκεί, όπου βρήκε ένα νέο αγόρι χωμένο ως τη μέση στη λάσπη να κραυγάζει απελπισμένα προσπαθώντας να ελευθερωθεί.

Ο αγρότης καθησύχασε το αγόρι και σε λίγο κατάφερε να το τραβήξει απ' τη λάσπη, σώζοντάς το από βέβαιο θάνατο.

Την επόμενη μέρα μια πολυτελής άμαξα έφτασε στο σπίτι του. Ένας πλούσιος και όπως φαινόταν από αριστοκρατική γενιά άντρας κατέβηκε και συστήθηκε ως ο πατέρας του αγοριού που είχε σώσει ο αγρότης.

"Θέλω να σας ανταμείψω. Σώσατε τη ζωή του γιου μου" είπε ο καλοντυμένος άντρας στον αγρότη. "Δεν μπορώ να δεχτώ πληρωμή γι' αυτό που έκανα", του απάντησε εκείνος. Την ίδια στιγμή ο μικρός γιος του αγρότη βγήκε στην πόρτα του φτωχικού τους.
"Είναι γιος σας;" Ρώτησε ο επισκέπτης.
"Μάλιστα" απάντησε με υπερηφάνεια ο αγρότης.
"Τότε σας προτείνω κάτι: Να μου επιτρέψετε να προσφέρω στο γιο σας την ίδια εκπαίδευση με το δικό μου, που χωρίς τη δική σας παρέμβαση δε θα ζούσε".
Ο αγρότης δέχτηκε με μεγάλη χαρά κι έτσι ο γιος του φοίτησε στα καλύτερα σχολεία και στο τέλος πήρε το δίπλωμά του από την Ιατρική Σχολή του Νοσοκομείου St. Marie του Λονδίνου. Μέσα σε λίγα χρόνια ήταν ένας από τους πιο ξακουστούς γιατρούς του κόσμου.

Πολύ αργότερα ο γιος του αριστοκράτη άντρα που είχε σωθεί μικρός στο βάλτο, προσβλήθηκε από πνευμονία. Κόντεψε να πεθάνει, όμως σώθηκε χάρη στην πενικιλίνη που είχε εφεύρει ο διάσημος πλέον γιατρός, ο γιος του φτωχού αγρότη. Το όνομά του; Αλέξανδρος Φλέμινγκ. Το όνομα του γιου του αριστοκράτη `Αγγλου που σωζόταν για δεύτερη φορά από την ίδια οικογένεια;
Σερ Ουίνστον Τσόρτσιλ. . .

Το καλό φέρνει μόνο καλό μακροπρόθεσμα... κάποια στιεδώγμή θα ανταμειφθείς γι αυτό.
Μπορείς να "κατεβάσεις" αυτή την ιστοριούλα με εικόνα και μουσική κάνοντας "κλίκ" εδώ.