Τρία πρωτότυπα θέματα Β στα ρευστά 1. Η κούπα του Πυθαγόρα

Στο σχήμα (α) έχουμε σχεδιάσει την «κούπα του Πυθαγόρα», όπου μέσω ενός ανοίγματος, το υγρό που προσθέτουμε, εκτός από τον εμφανή χώρο στο εσωτερικό του κυπέλλου, εισχωρεί και στο κατακόρυφο “κρυφό” κανάλι ΔΕ (σχήμα β), το οποίο επικοινωνεί με δεύτερο ανοικτό κατακόρυφο κανάλι ΕΖ σταθερής διατομής. Αυτό διατρέχει τον κορμό του κύπελου και καταλήγει σε ένα άνοιγμα (στο σημείο Ζ) της βάσης του. Έτσι, αν η στάθμη του υγρού είναι χαμηλότερα από το σημείο Ε, δηλαδή ως το ύψος h (σχήματα β, γ), αυτό παραμένει μέσα στο κύπελλο, αν όμως ξεπεράσει το σημείο Ε τότε το υγρό οδηγείται στο κανάλι ΕΖ και από εκεί βγαίνει έξω από το κύπελλο, από το άνοιγμα της βάσης του στο σημείο Ζ.

 
Στο σχήμα (δ), ένα ιδανικό υγρό πυκνότητας ρ ισορροπεί μέσα σε ένα τέτοιο κύπελλο με τη στάθμη του σε ύψος Η > h, δεν χύνεται όμως γιατί  έχουμε σφηνώσει ένα κομμάτι φελλού στο άνοιγμα της βάσης του κύπελου.  Στη συνέχεια αφαιρούμε το φελλό και το υγρό αρχίζει να ρέει στο κανάλι ΔΕΖ και να εξέρχεται από το Ζ.

Τι από τα παρακάτω θα συμβεί:

ΣΥΜΒΟΛΗ ΚΥΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΥΓΡΟΥ – ΘΕΜΑ Β

Οι αναλυτικές απαντήσεις στην ανάρτηση:
 ΣΥΜΒΟΛΗ  ΚΥΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ  ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΥΓΡΟΥ  – ΘΕΜΑ Β
είναι εδώ:

ΣΥΜΒΟΛΗ ΚΥΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΥΓΡΟΥ – ΘΕΜΑ Β

Δύο ηχητικές πηγές, που βρίσκονται στις θέσεις Π₁ και Π₂, ταλαντώνονται με την ίδια συχνότητα και βρίσκονται σε φάση. Τα ηχητικά κύματα, που  εκπέμπουν, έχουν μήκος κύματος 1 m. Ένας  ακροατής μετακινείται από το σημείο Ν προς το σημείο P,  παράλληλα προς στο ευθύγραμμο τμήμα Π₁Π₂.  Η  ΜΝ είναι μεσοκάθετος στο Π₁Π₂. Κατά την κίνησή του ο ακροατής αντιλαμβάνεται ότι η ένταση του ήχου βαθμιαία εξασθενίζει, ώσπου στο Ρ γίνεται μηδέν για πρώτη φορά. Αν Π₂Ρ = 3 m, τότε η απόσταση Π₁Ρ είναι:

  α) 3,3 m,              β) 3,5 m,              γ) 3,8 m,              δ) 2,2 m.

i) Επιλέξτε τη σωστή απάντηση.

Δείτε όλες τις ερωτήσεις εδώ.